Przerwa w pracy jest niezwykle potrzebna pracownikom. Oderwanie się choć na chwilę od obowiązków ma bardzo istotny wpływ na wydajność podwładnych. Na szczęście kodeks pracy przewiduje taką ewentualność. Długość trwania tego odpoczynku jest jednak uzależniona od pewnych czynników.
Zgodnie z ustawą Kodeksu pracy, zatrudnionym osobom, które w określonej dobie pracowniczej wykonują prace przez okres co najmniej 6 godzin – przysługuje możliwość 15 minutowej przerwy od czynności pracowniczych, która jest wliczana do czasu pracy. Pracodawcy, którzy nie dostosowują się do tej regulacji, łamią prawa pracownicze. Większość zatrudniających wprowadza wyżej wymienioną przerwę, co więcej, niektórzy decydują się także na dodatkowe, nieprzekraczające 60 minut okienko, podczas którego można załatwić pilne sprawy prywatne. Niestety ta opcja jest już nieodpłatna i niedoliczana do czasu pracy.
W prawie pracy funkcjonuje również coś takiego, jak fakultatywne przywileje związane z otrzymywaniem większej ilości minut na regenerację sił. Bonusowy czas odpoczynku przewidziany jest dla pracowników, którzy pracują przy monitorach ekranowych przez co najmniej połowę swojego dobowego wymiaru czasu pracy. W tej sytuacji należy się im 5 minut przerwy po każdej godzinie pracy przy komputerze. Wolny czas trzeba jednak poświęcić na inne czynności związane z pracą, na przykład na czytanie dokumentów papierowych. Celem tego przepisu jest oderwanie wzroku od monitora i zapobieganie nadmiernemu zmęczeniu oczu.
Najwięcej wolnego czasu przeznaczone jest dla kobiet, które po powrocie do pracy nadal karmią swoje dzieci piersią. Jednak uprawnienia te należą się pracownicom świadczącym obowiązki pracownicze powyżej 6 godzin dziennie. Kobieta mająca 1 dziecko ma prawo wykorzystać 2 przerwy trwające 30 minut. Można je łączyć, dlatego wiele mam wybiera opcję wcześniejszego wyjścia z pracy aż o 1h. W sytuacji, gdy karmi się więcej niż 1 dziecko, również należą się 2 okienka – ich długość wydłuża się do 45 minut. Z kolei podwładnej zatrudnionej na okres mniej niż 6 godzin przysługuje tylko 1 przerwa. W najgorszej sytuacji są kobiety spędzające w pracy mniej niż 4 godziny, gdyż kodeks prawa nie przewiduje dla nich żadnego dodatkowego wolnego czasu.
Specjalne przepisy prawne obowiązują także osoby niepełnosprawne, których dobowy czas pracy od lipca 2014 roku został skrócony do 7 godzin. Poza standardową 15-minutową przerwą, przepisy zapewniają im dodatkowe 15 minut, które powinny być przeznaczone na odpoczynek lub gimnastykę. Co istotne z punktu widzenia zatrudnionego, są one wliczane do czasu pracy.
Jak widać, pracownikom przysługują różne przywileje związane z przerwami. Należy mieć ich świadomość, by móc z nich korzystać – pracodawca ma bowiem obowiązek ich przestrzegania. Warto pamiętać, że chwila odpoczynku ma pozytywny wpływ na podwładnego, a co za tym idzie, na efekty jego pracy, co z kolei jest kluczowym czynnikiem dla firmy.